TCK 86 Kasten Yaralama

TCK 86; 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 86. Maddesi “Kasten yaralama” suçunu düzenlemiştir. 5237 Sayılı TCK 86. madde hükmünde düzenlenen Kasten yaralama suçu madde metni şu şekildedir;

TCK 86

(1) Kasten başkasının vücuduna acı veren veya sağlığının ya da algılama yeteneğinin bozulmasına neden olan kişi, bir yıldan üç yıla kadar hapis cezası ile cezalandırılır.

(2) (Ek fıkra: 31/3/2005 – 5328/4 md.) Kasten yaralama fiilinin kişi  üzerindeki  etkisinin basit  bir  tıbbî  müdahaleyle giderilebilecek ölçüde hafif olması hâlinde, mağdurun şikâyeti üzerine, dört aydan bir yıla kadar hapis veya adlî para cezasına hükmolunur.

(3)Kasten yaralama suçunun;
a) Üstsoya, altsoya, eşe veya kardeşe karşı,
b) Beden veya ruh bakımından kendisini savunamayacak durumda bulunan kişiye karşı,
c) Kişinin yerine getirdiği kamu görevi nedeniyle,
d) Kamu görevlisinin sahip bulunduğu nüfuz kötüye kullanılmak suretiyle,
e) Silahla,
f) (Ek:14/4/2020-7242/11 md.) Canavarca hisle, İşlenmesi halinde, şikâyet aranmaksızın, verilecek ceza yarı oranında, (f) bendi bakımından ise bir kat artırılır. ⁽⁴⁾

TCK 86/1, 86/2, 86/3 Kasten Yaralama Suçu Kanun Düzenlemesi

Türk Ceza Kanunu (5237 Sayılı) Kasten Yaralama suçuna ilişkin kanun düzenlemesini görüntülüyorsunuz. Bu madde TCK’nın VÜCUT DOKUNULMAZLIĞINA KARŞI SUÇLAR başlıklı İKİNCİ BÖLÜM’ünde yer almaktadır. Bu madde toplamda 3 FIKRADAN oluşmaktadır. (TCK 86/1, 86/2, 86/3)

TCK 86 madde metni kanunun kabul edildiği 26.09.2004 tarihinden bugüne kadar 5328 sayılı Kanunun 4. maddesi ve 7242 sayılı Kanunun 11. maddesi ile değişikliğe uğramıştır. TCK 86′daki bu yasal düzenlemeye ilişkin güncel Yargıtay ve İstinaf kararlarına web sitemiz üzerinden Makalelerimiz başlığından ulaşabilirsiniz.

5237 Sayılı Türk Ceza Kanununa İlişkin Bilgiler;

Kanun Numarası: 5237
Kabul Tarihi: 26.9.2004
Yayımlandığı Resmi Gazete: Tarih: 12.10.2004 Sayı: 25611
Yayımlandığı Düstur: Tertip: 5 Cilt: 43

TCK 86 Yargıtay Kararı

“Oluşa ve dosya kapsamına göre, sanık ile mağdurun motokurye olarak çalıştıkları ve olay öncesinde aralarında iş ile ilgili bir takım sorunlar yaşandığı, olay tarihinde ise sanık ile mağdurun çalıştıkları iş yeri içerisinde bulundukları sırada mağdurun sanığa yönelerek bir şey sormak istediğini söylediği fakat sanığın “bana bir şey sorma, muhatap olmak istemiyorum” şeklinde cevap vermesi üzerine mağdurun sinirlendiği ve sanığa “senin aklını alırım, dilini keser eline veririm” şeklinde karşılık verdiği, bunun üzerine sanığın iş yerinden aldığı bıçak ile mağdura bir kez vurduğu ve bu yaranın mağdurun hayati tehlike geçirmesine neden olduğu olayda, iş yeri kamera görüntüleri ve tanık beyanlarından anlaşıldığı üzere sanığın tek bıçak darbesinden sonra eylemine devam etmediği ve kendiliğinden son verdiği, olaydan sonra oradan ayrılmayan sanığın 112 acil servisini de kendi telefonundan aradığı, her ne kadar olay yerinde bulunan tanıkların engel hal teşkil edebilecekleri düşünülebilir ise de,

sanık ile mağdurun olay sırasında tanıklardan uzakta olduğu ve bu nedenle sanığın mağdura karşı başlattığı yaralama eylemine devam etmesine yönelik bir engel teşkil etmedikleri, sanık ile mağdur olay öncesinde iş nedeniyle basit bir sürtüşme yaşamışlarsa da, aralarında öldürmeye sebep olabilecek tarzda bir husumetin de bulunmadığı, netice olarak sanığın eyleminin nitelikli kasten yaralama (TCK 86) olarak vasıflandırılması gerekirken, yanılgılı değerlendirme ile sanık hakkında öldürmeye teşebbüs suçundan hüküm kurulması kanuna aykırıdır.”

Yargıtay 1. Ceza Dairesi Esas: 2020/ 4430 Karar: 2021/ 356 Karar Tarihi: 26.01.2021

Son güncelleme: 29.08.2023