TCK 158 Nitelikli Dolandırıcılık
TCK 158/1, 158/2, 158/3 Nitelikli Dolandırıcılık Suçu Kanun Düzenlemesi
Türk Ceza Kanunu (5237 Sayılı) Madde 158’de düzenlenen (TCK 158) Nitelikli Dolandırıcılık suçuna ilişkin kanun düzenlemesini görüntülüyorsunuz. TCK 158 Nitelikli Dolandırıcılık suçu TCK’nın MALVARLIĞINA KARŞI SUÇLAR başlıklı ONUNCU BÖLÜM’ünde yer almaktadır. TCK 158 Nitelikli Dolandırıcılık suçu maddesi toplamda 3 FIKRADAN oluşmaktadır. (TCK 158/1, 158/2, 158/3)
TCK 158 Nitelikli Dolandırıcılık madde metni kanunun kabul edildiği 26.09.2004 tarihinden bugüne kadar dört kez değişikliğe uğramıştır. Nitelikli dolandırıcılık suçunu düzenleyen TCK 158 maddesinin 1. fıkrasına 24/11/2016 tarihinde 6763 sayılı kanunun 14. maddesiyle (l) bendi eklenmiştir. 29/6/2005 tarihinde ise 5377 sayılı kanunun 19. madddesiyle TCK 158 Nitelikli Dolandırıcılık maddesinin 1. fıkrasına ek cümle eklenmiş, bu cümle 3/4/2013 tarihinde 6456 sayılı kanunun 40. maddesiyle değişikliğe uğramıştır.
24/11/2016 tarihinde 6763 sayılı kanunun 14. maddesiyle TCK 158 (Nitelikli dolandırıcılık) maddesine 3. fıkra eklenmiştir. Bu yasal düzenlemelere dair güncel Yargıtay ve İstinaf ilamlarına web sitemizden Makalelerimiz kısmından ulaşabilirsiniz.
5237 Sayılı Türk Ceza Kanununa İlişkin Bilgiler;
Kanun Numarası: 5237
Kabul Tarihi: 26.9.2004
Yayımlandığı Resmi Gazete: Tarih: 12.10.2004 Sayı: 25611
Yayımlandığı Düstur: Tertip: 5 Cilt: 43
TCK 158 Nitelikli Dolandırıcılık Yargıtay Kararı
Sanığın aşamalarda alınan savunmasında suça konu çeki ticari ilişki içinde bulunduğu “… İnşaat Tic” ünvanlı firmadan almış olduğunu, çalıntı olduğunu bilmeden ciro ederek kullandığını beyan etmiş ise de; suça konu çekte sanığın çeki aldığını bahsettiği firmaya ait herhangi bir ciro bulunmadığı, çekteki lehtar ve ilk ciranta kısmında sanığa ait şirketin yer aldığı, çeki almış olduğu ticari ilişkiye yönelik herhangi bir fatura ve belge ibraz edememiş olması ve tüm dosya kapsamı birlikte değerlendirildiğinde; sanığın üzerine atılı nitelikli dolandırıcılık suçunun sabit olduğu gerekçesine dayanan mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yargıtay 15. Ceza Dairesi Esas: 2019/ 13265 Karar: 2020/ 12970 Karar Tarihi: 24.12.2020
Son güncelleme: 29.08.2023